डाव्या बाजूला अथांग निळाशार अटलांटिक महासागर, उजव्या बाजूला उंच उंच डोंगर आणि त्या दरी खोऱ्यांना सजवणारे नागमोडी रस्ते....हा असा संपूच नये असं वाटाणारा अतिशय सुरेख ड्राईव्ह...!
डोळ्यांनी टिपू, कानांनी अनुभवू की स्पर्शाने जाणवून घेवू, किती आणि कसं घेऊ म्हणजे मन भरेल असं इथे येणाऱ्या प्रत्येकाला होईल, इतका हा भाग मोहक आहे. इथे घालवलेल्या पाच दिवसांत आम्हाला इंग्लंडहून आलेले आमच्यासारखे इतर कोणीही भेटले नाही, जे भेटले ते ऑस्ट्रिया, जर्मनी, फ्रांस, पोर्तुगाल, मेक्सिको आणि अमेरिका इथले टुरिस्ट होते.
1922 साली इंग्लंड पासून स्वतंत्र झालेल्या आणि (इंग्लंड पासून) अगदीच हाकेच्या अंतरावर असलेल्या या देशात कधी येणे झालेच तर नक्की आणि आवर्जून बघावीत अशी आम्ही पाहिलेली south ऑफ आयर्लन्ड मधली ही सुंदर ठिकाणे.
लंडनहून डब्लिन ला पोचल्यावर एक दिवस तिथल्या गजबजलेल्या शहरी वातावरणात घालवून पुढचे चारही दिवस समुद्राच्या अथांग लाटांच्या सानिध्यात घालवण्याच्या हेतूने डब्लिन पासून जवळपास 350 किलोमीटर वर दक्षिणेकडे असणाऱ्या रिंग ऑफ केरी च्या दिशेने पुढचा प्रवास कारने सुरु केला, तो ज्या वाटेने केला त्याचा हा थोडा आढावा.
वाटेत Killarney नॅशनल पार्क मध्ये थांबलो. तिथे जेव्हा पोचलो तेव्हा अंगावर येणारी थंडगार पावसाची झिरझीर टिपत आणि धबधब्याच्या कोसळण्याचा आवाज कानभर वेचत चालत जात होतो. ओल्याशार, हिरव्या गच्च जंगलातून जाणारी पायवाट वर कुठपर्यंत नेईल हा विचारच डोक्यात येऊ नये, रस्ता संपूच नये असं वाटत होतं. मग दोन तीन तास त्या सुंदर हिरवाईत घालवून नंतर तिथल्याच जवळच्या गावात मुक्काम केला.
Killarney चा Torc waterfall आणि तिथलं पन्नास घरांचं इटुकलं, छोटुसं गाव मनात साठवून दुसऱ्या दिवशी Muckross House आणि Muckross Abby हे हिरव्यागार कुरणातून मस्त टांग्यात बसून पाहिले. रिंग ऑफ केरी च्या जंगलातून जाणाऱ्या या patch वर वाटेत येणाऱ्या Ross castle आणि मग गॅप ऑफ Dunloe या दोन ठिकाणी थांबलो. Trekking ची राहिलेली हौस गॅप ऑफ Dunloe ला पूर्ण करून मग Glenbeigh ला पुढच्या मुक्कामाच्या ठिकाणी निघालो.
येता पाऊस पाहुणा आलं हिरवं उधाण
डोंगरातून फुटलं हिरवळीचं धरण...!
वाटेत येणारा Rossbeigh beach ही खूप सुंदर आहे. समुद्राच्या पाण्यातून परावर्तीत होणारी सूर्याची तिरकी किरणे, आकाशातील ढगांची नक्षी आणि लाटांचा आवाज या सुरेख बॅकग्राऊंड वर दिसणारं निळंशार क्षितिज... अशा मधाळ हवेत ती संध्याकाळ तिथेच संपवून दुसऱ्या दिवशी Skellig रिंग वर असणारी famous Irish चॉकोलेट फॅक्टरी Skelligs ही पाहण्यासाठी त्या दिशेने निघालो.
निळ्या चांदण्याने निळ्या चंदनाची
भिजेना परी ही निळी पालखी...!
इथले सगळेच ड्राईव्ह फारच सुरेख आहेत...हा ही ड्राईव्ह फार वेड लावणारा होता. तिथे पोचल्यावर निळ्या अटलांटिक महासागरात दिसणारे लख्ख उन्हात चमकणारे Skellig island आणि Valentia island वरचे cliffs पाहून Valentia island च्या दिशेने निघालो. हा संपूर्ण दरी खोऱ्यातून, हिरव्या कुरणातून जाणारा रस्ता म्हणजे अगदी क्लासिक असा ड्राईव्ह आहे.
पुढे Portmagee या गावातून Valentia Island वर असणाऱ्या Bray head cliffs वर पोचलो, तिथे छोटे छोटे एक दोन ट्रेक करत पुढे Geokaun mountain मधल्या Fogher cliffs ला गेलो.... इथून दिसणाऱ्या या cliffs चे वर्णन शब्दात करावे तरी किती आणि कसे इतका सुरेख देखावा. आणि मग इथून Dingle या आमच्या पुढच्या मुक्कामाच्या ठिकाणी निघालो, ज्या साठी परत या पूर्ण island ला वळसा घालून बाजूने असणाऱ्या डोंगरातून जायचे होते. Valentia island वरुन 120 km वर असणाऱ्या Dingle ला निघालो आणि पुन्हा वाटेत Inch बीच वर थांबलो.
किती खोल आणि किती ओल वक्षी, तुझा सूर्य आणि तुझे चांदणे?
प्राणातले ऊन प्राणात गेले तुझ्या सागराची निळी तोरणे...!
तिथले local फ्रेश fish खाऊन आणि आयरिश कॉफी चा मस्त आस्वाद घेऊन रात्री आठच्या उन्हात समुद्रभोवतालहून जाणारा Dingle Peninsula चा R559 (Slea head) scenic ड्राईव्ह म्हणजे गेल्या चार दिवसातल्या ट्रिप मधला cherry on top होता. सगळंच अप्रतिम आणि केवळ सुरेख. आणखी एक रम्य संध्याकाळ आयर्लंडच्या या शांत थंड हवेत घालवली.
निळे घाटमाथे निळ्या राउळांचे
निळाईत माझी भिजे पापणी
एक मागून एक अशा गेल्या चार दिवस निसर्गाच्या सानिध्यात घालवून आता रात्री झोपताना दिसायला लागली, ती उद्याची परत बॅक to Dublin airport कडे जायला लावणारी नको नको वाटणारी जड झालेली पावले... ही संध्याकाळ संपूच नये असे झाले.
निळ्याशार मंदार पाउलवाटा
धुक्याची निळी भूल लागे कुणा?
प्रत्येक ठिकाणी वाटेत थांबून कॅमेराशी खेळत राहण्याची माझी दांडगी हौस या ट्रिप मध्येही पुरेपूर भागवून घेतली. निसर्गाला एवढ्याशा फ्रेम मध्ये बांधण्याची कल्पना किती छोटी आहे हे तो निसर्ग अनुभवतानाच जाणवते.
तरीही, 'picture is worth a thousand words' म्हणून जे काही क्षण टिपण्याचा प्रयत्न केला तो इथे share केला आहे.
-- अश्विनी वैद्य
२६. ०६. १९
टीप : फोटो खाली लिहिलेल्या ओळी कवी ग्रेस यांच्या निळाई या कवितेतील आणि काही कवी नलेश पाटील यांच्या आहेत.
